Mood:
spaceyTopic: 4) Reisverslag
Hoi An is als een levend openluchtmuseum. Hoi An was van de 15e tot 19e eeuw een belangrijke handelsstad, en kreeg dan ook in '99 de bescherming van UNESCO als werelderfgoed. In de nauwe straatjes zijn nog vele huizen gebleven zoals toen. We moeten wel eerlijk toegeven dat we qua geschiedenis iets meer van Hoi An hadden verwacht, maar desalniettemin was het een kleurrijk en gezellig dorpje met ontzettend veel kleermakers (Marjolijn heeft daar natuurlijk goed van geprofiteerd).
Hue, onze volgende bestemming, had dan weer veel meer te bieden wat betreft bezienswaardigheden. Ook in Hué zijn er een aantal monumenten door UNESCO tot werelderfgoed verklaard. De stad zelf is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Het keizerlijke paleis in de stad is een kopie van de Verboden Stad in Peking. Tijdens het Tet-offensief in de Vietnamoorlog is er in deze stad zwaar gevochten tussen Zuid (met uiteraard serieus wat hulp van de Amerikaanse bommen) en Noord. Van het keizerlijk paleis blijft dan ook spijtig genoeg niet veel meer over.
Buiten het keizerlijke paleis zijn we ook de Minh Mang tombe gaan bezoeken, een tiental kilometer buiten de stad. Hiervoor hadden we nog eens een scooter gehuurd, zodat Randy zijn stuurmanskunsten kon testen in de verkeersgekte. Want wie in het Vietnamees verkeer wil overleven, moet wel een beetje gek zijn. We zijn wel grandioos verkeerd gereden dankzij een gebrekkige kaart en Vietnamezen die ons herhaaldelijk de verkeerde kant uitstuurden. We kwamen uit in een dorp aan de verkeerde kant van de rivier, waar we een geweldig uitzicht hadden op de bergen in de achtergrond. Een vriendelijke Vietnamese had door dat we daar toch niet helemaal thuishoorden, en begeleidde ons tot aan Minh Mang, een rustige oase waar het graf van de voormalige keizer Minh Mang gelegen is. Geen slechte plaats om je laatste rust te vinden...
Foto's Hoi An en Hue (via volgende link):hoi_anhue/
