Safari op Fraser Island
Mood:  smelly
Now Playing: Robbie Williams
Topic: 4) Reisverslag
Na Noosa zijn we de gietende regen gevolgd tot in Hervey Bay, de gateway naar Fraser Island. Fraser Island is een wondermooi eiland dat tot het werelderfgoed behoort. Door de jaren heen heeft zand, dat vanuit de Australische kust weggewaaid is, zich gevormd tot dit prachtige eiland. Naast hagelwitte zandduinen, heeft het eiland ook tropische regenwouden, een waaier aan exotische dieren en planten en is het tevens het oord van de dingo's.

We kwamen aan in Hervey Bay, waar we meteen kennismaakten met onze tourgroep, waarmee we Fraser Island per 4x4 gingen verkennen. We waren met zijn tienen: Leanne, Rachel en Liz waren de drie Britse meiden, die tijdens hun wereldreis nu in Australie beland zijn. Christiana, Diana en Ilka, drie Duitse meisjes die voor drie maanden au pair waren in het ons nog steeds nauw aan het hart liggende Sydney, en daarna besloten nog een beetje van het land te zien. Kate, een twintigjarig vlot Amerikaans meisje, die we eerder al heel eventjes in Brisbane hadden ontmoet. En last but not least, de Markus, ne grappige zwitser.

Zaterdagochtend maakten we de overtocht naar het eiland. Leanne mocht als designated driver ons als eerste leidden naar Lake Basin, het mooiste meer dat we beiden ooit hebben gezien. Blauw doorschijnend en warm water, wit zand en omgeven door het tropisch regenwoud. Omdat er niemand anders was konden we helemaal alleen van dit prachtig stukje natuur genieten. Na een paar uurtjes relaxen en een stevige lunch, trokken we verder met onze 4x4 langs het strand. Onze volgende bestemming was het Maheno-wrak, de restanten van een passagiersschip dat hier ooit is gestrand. Daarna was het tijd om even op zoek te gaan naar een campingplaats waar ze ook over de nodige faciliteiten beschikten (acht vrouwen in een auto...). Toen we voor deze zoektocht op het strand reden, zagen we plots twee dingo's. Als je ze zo op het strand ziet liggen zou je ze zo willen strelen, maar in werkelijkheid zijn het wilde honden die er naar het schijnt niet voor terugdeinzen je aan te vallen om eten te bemachtigen. Overal vindt je ook bordjes die je hier voor waarschuwen.

We zetten onze tenten op in het Dundaburra National Park. Het werd er al wel vroeg donker, maar Markus zorgde voor genoeg entertainment met zijn arsenaal aan kaarttrucjes.

Zondag was het al vroeg dag, zodat we genoeg zouden kunnen gaan zien. Door de getijden moesten we altijd snel van de ene plaats naar het andere, omdat we ons altijd langs het strand moesten begeven. Deze dag was het Randy's beurt om de 4x4 te besturen, en natuurlijk was dit een fantastische ervaring. Na een prachtig uitzicht op Indian Heads, waar we schildpadden, stingrays en haaien hebben gezien, namen we een natte duik in Champagne Pools. Doordat de golven breken op de rotsen voor de Pools, gaf dit een champagne-bruisend uitzicht. Na een kleine omweg via Eli Creek gingen we terug richting kamp. Een hevige regenbui teisterde die nacht ons eiland, en ook onze tent. Ook de gehuurde tent bleek ditmaal niet waterdicht te zijn. De bodem was zo nat dat we ons eigen zwembad hadden.

De laatste dag sloten we af met relaxen bij Lake Mackenzie, om daarna spijtig genoeg terug richting Hervey Bay te varen. Fraser Island was ongetwijfeld een hoogtepunt in onze reis en het heeft een enorme indruk achtergelaten.

Tropische regen in Noosa
Mood:  smelly
Topic: 4) Reisverslag
Na de warme dagen in Brisbane maakten we een korte tussenstop in Noosa Heads, voor we verdertrekken naar het werelderfgoedeiland: Fraser Island. Noosa verwelkomde ons met regens die genadeloos toesloegen om het kwartier tijd. Hierdoor werden onze activiteiten natuurlijk tot een minimum beperkt.

's nachts kwamen we meteen ook tot de ontdekking dat onze tent niet waterdicht was. Natuurlijk was het te mooi om waar te zijn, moest onze $40 tent geen gebreken vertonen.

En we trekken verder...
Mood:  rushed
Topic: 4) Reisverslag
Vermits onze vlucht naar Nieuw-Zeeland al geboekt is voor begin Maart en we rekening moeten houden met 3 reeds aangekochte vouchers voor tours onderweg (4x4safari, zeiltocht en 4-daagse PADI Duikcursus) en we allebei nog een paar weken moeten werken om Australie door te komen, hebben we besloten niet meer tijd te verliezen in Brisbane, verder naar het Noorden te trekken, onze reeds aangekochte tours te doen en ons geluk in het Noorden te proberen om fruit te gaan plukken. Of dit de beste keuze is zal de toekomst wel uitwijzen. Dit betekent spijtig genoeg dat we Lars en Cathy, die we ondertussen al als echte vrienden zijn gaan aanzien, niet meer gaan tegenkomen tijdens onze reis.

Onze laatste dag in Brisbane hebben we gebruikt om onze zinnen even te verzetten door naar de Glasshouse Mountains te rijden, een 1,5 uurtje ten Noorden van Brisbane. In dit Nationaal Park hadden we een spectaculair uitzicht over 13 berg/heuveltoppen die uit de vlakte verrezen. Deze toppen hadden ook voor de Aboriginals een belangrijke betekenis. We hebben meteen ons Betty haar 4x4 capaciteiten uitgetest door het park zelf in te trekken. Na een uurtje ronddwalen nog een korte wandeling gemaakt tot de voet van Mount Beerwah.

Na de tocht hadden we afgesproken met Kris...Een kangoeroe hebben we op die hele tijd nog niet gezien (waar we stilletjesaan al zot van aan 't worden zijn ), maar komen we toch wel iemand van Kapellen tegen zeker! Deze gezelligaard was ondertussen al een jaartje op zijn eentje onderweg via India, Laos, Maleisie, Vanuatu,... Het doet toch even goed om nog eens in 't dialect te kunnen praten, iets dat we al even bijna vergeten waren...Wij waren ook nog maar de 4e Belgen die hij in zijn hele reis ontmoet had, dus voor hem moet het nog wel veel specialer gewest zijn.

Voila...de foto's van Brisbane zijn nu volledig. Tot in Noosa!

A day at the cricket
Mood:  celebratory
Topic: 4) Reisverslag
Vorige week zagen in het Prince Consort Hostel plots iets interessant aan het noticeboard hangen: waitresses wanted during cricket match Australia - South Africa...Hmmm, misschien toch maar even bellen.

Ze zochten drie meisjes. Cathy, Marjolijn en Helena (een duits meisje dat we in onze hostel hebben leren kennen) maakten meteen een afspraak. Vrijdagavond zouden we enkele van onze "werkgevers" ontmoeten in het cafetje aan onze hostel.

Het bleek om een groepje vrienden te gaan van 30-35 man (bijna allemaal politiemannen), die al zeven jaar lang 1 keer per jaar nog is allemaal proberen samen te komen om naar de cricket te gaan. Elk jaar zoeken ze dan ook drie meisjes uit die hun pintjes en eten komen brengen, zodat ze zelf niks van de match moeten missen. Ze hebben ook een thema waarin ze zich verkleden, in de hoop zo op tv te komen. Dit jaar was Steve Erwin aan de beurt. Voor diegenen die hem niet kennen: Steve Erwin is een blonde Australier die een eigen tv-show heeft (ik geloof dat ze dat vroeger s middags bij ons ook wel is gaven), en die altijd omgeven is door krokodillen, slangen,...

Spijtig genoeg waren er iets teveel meisjes geinteresseerd in een gratis dagje cricket, zodat Cathy niet mee kon. Helena & Marjolijn wel, samen met een fins meisje (Maria).

Zondag was het dan zo ver: na een kroegentochtje trokken we met 30-35 Steve Erwins, roze hoedjes, plastic kangoeroes en krokodillen naar het Gabba stadion in Brisbane, waar meer dan 40 000 mensen getooid waren met gele of groene kleuren, vlaggen, hoeden & rare thema-outfits (waardoor ik het al wat minder erg vond om die stomme roze cowboy hoed te dragen). De match duurde ongeveer 8 uur en de pintjes vloeiden rijkelijk. Het was een onvergetelijke dag, alleen al om de aussies bezig te zien.

Hier zijn al een paar foto's, hopelijk sturen ze ons later nog wat meer foto'kes door:

Twee Zweden, ne Canadees, een paar Duitsers, wa pintjes & een kartonneke wijn gingen eens...
Mood:  not sure
Now Playing: Bob Dylan
Topic: 4) Reisverslag
D-Day is ondertussen al gepasseerd, tijd dus om jullie te updaten over ons verblijf in Brisbane. Op maandag zij we beiden voor de eerste maal naar ons werk gegaan. Randy naar Hannah Marketing en Marjolijn naar een van de City Fruit Stalls.

Marjolijn:
Ik werd om zeven uur 's ochtends verwacht, veel te vroeg dus! Antonia en haar man Dave stonden me al op te wachten. Na een dik half uur uitleg van Antonia over wat waar hoort en hoeveel alles kost, gingen ze beiden weg om mij samen met het fruit achter te laten. In het begin was het allemaal wel een beetje zoeken, ook omdat er niet overal prijzen bijstonden en je om zeven uur 's morgens al wel eens iets durft te vergeten. Maar al bij al ging het redelijk goed, en om half vier zat mijn eerste werkdagje er al op. Dat is natuurlijk wel leuk, want zo kun je na een dagje werk nog een beetje in de stad rondlopen.
Ondertussen heb ik dit jobke vijf dagen gedaan en het bevalt me best. Er zijn wel wat vaste klanten die me al snel herkennen en dan wel eens wat langer aan het kraampje blijven staan om een babbeltje te doen, waardoor de tijd ook wel snel vooruit gaat. Het grootste voordeel is natuurlijk (naast het loon uiteraard) dat er vanaf nu ook elke avond fruit op ons menu staat, iets dat voor ons ondertussen al tot luxe-product is gepromoveerd.

Randy:
Op maandag ben ik dus, volledig gehuld in businessoutfit, het kantoor van Hannah Marketing binnengestapt. Na een orientatiedag werd het al duidelijk wat de echte job was...deur-aan-deur verkoper! Bwah...op het eerste zicht leek het me wel te lukken. Het kwam erop neer Goodyear auto-onderhoudsbeurten voor een waarde van een jaar te verkopen voor een belachelijk lage prijs. De job op zich leek dus interessant omdat op deze manier mijn Engels op de proef gesteld kon worden, maar vooral omdat ik het best wel lachen vond om gewoon in business-suit door de straten van Brisbane rond te lopen. Het enige nadeel was het loon dat volledig op commissie gebaseerd was.
Na 2 dagen, 8 uur aan een stuk, met een blijn op mijn voeten de grootte van een ping-pongbal, de straten af te lopen voor $50, was de moed me ook in de (blinkend zwarte...damn kga ze missen, snik) schoenen gezonken. Arriverdeci Hannah Marketing !

'Wat nu?' is de vraag die ons al enkele dagen bezighoudt. In plaats van bij de pakken te blijven zitten is Randy terug met volle moed vrijdag gaan jobhunten. Deze keer langs enkele hotels, restaurants, cafes geweest evenals voor algemeen onderhoud gesolliciteerd voor parken. Net zoals onze eerste zoektocht is het ook deze keer wachten op antwoord van de verantwoordelijken. Er zijn nog wel enkele opties mogelijk, maar voorlopig weten we nog niets zeker. Gelukkig dat we het getroffen hebben met het Prince Consort Hostel, dat we ondertussen al wel als ons huisje aanzien. Er hangt een gezellig sfeertje en net zoals ons zijn er verschillende backpackers die hier langer verblijven om te werken, waardoor we hier al een aantal mensen hebben leren kennen. Zo hadden we gisteren een onderonsje op ons terras met Lars&Cathy, twee Zweden, een Canadees, een paar Duitsers, enkele pintjes en een kartonneke wijn. Morgen heeft Marjolijn met een van de mensen uit het hostel een speciaal tripje gepland, waarover in onze volgende post meer. Enkele tips: Aussie style, exclusief en " wicked/t " !

Brisbane: D-Day
Mood:  lucky
Topic: 4) Reisverslag
Onderweg naar Brisbane beseften we allebei dat we het 2e hoofdstuk in gingen gaan van onze reis. We laten het surfgeweld achter ons om plaats te ruimen voor de grote stad. New South Wales hebben we doorgereisd om nu de staat Queensland binnen te rijden. In Brisbane aangekomen, checkten we in The Prince Consort Hostel in. De ligging is al perfect: vlak bij het centrum van Brisbane, maar toch in Chinatown, zodat de prijzen hier best wel meevallen. We beslisten meteen al een hele week te boeken, omdat we wisten dat we hier toch langer moesten verblijven om werk te zoeken.

Veel hadden we de eerste dagen nog niet gezien van de stad, omdat we volledig gefocust waren op het zoeken naar werk. We zijn de meeste interimkantoors afgegaan, de pubs in de buurt, advertenties in tijdschriften,... Maar veel was er niet uit de bus gekomen. Bij velen mochten we gewoon onze cv achterlaten, waarna ze ons zouden contacteren, maar natuurlijk...njente! We hadden ons na 5 dagen al volledig ingesteld om verder te trekken richting Stanthorpe (een 200-tal kilometer buiten de stad) om daar fruit te gaan plukken. Een dagje later zou het tij al keren...Na een telefoontje naar een marketingbureau vanuit een tijdschrift, mochten we al een eerste maal langskomen. We ontmoetten daar Bob, de vlotte, snelle marketingguy, die ons aan een klein sollicitatiegesprek onderwierp. De test ("denken we") was om hem te begrijpen en dan ook nog eens vlug te reageren op zijn snelle Australische marketingtaal. Eerste test doorstaan en we mogen maandagochtend terugkomen voor een kennismaking met de producten/services, samen met andere kanshebbers(Voor de zekerheid heeft Randy toch maar even een hemdje, zwarte broek en glanzend zwarte business-schoenen gekocht ;op). Het wordt dus nog even duimen...

Voor Randy toch, want Marjolijn had de dag daarna al iets anders gevonden. In het hostel hing plots een nieuwe advertentie, waar "Hollandse meiden" gezocht werden voor de uitbating van een fruitstalletje in de stad. Na een telefoontje met Antonia heeft Marjolijn haar kunnen overtuigen dat "een Belgisch maske" even goed is voor de job! Ze wordt maandagochtend verwacht voor een eerste kennismaking met het fruit. Als alles meevalt, zal Marjolijn daar 4 weekjes kunnen werken. Dezelfde dag zijn we nog op verkenningstocht geweest naar het beruchte fruitstalletje en blijkt dat deze zich midden in de drukste winkelstraat van Brisbane bevindt, omgeven door majestueuze skyscrapers, het oude postgebouw en ANZAC Square...van een toffe werkomgeving gesproken.

Morgen (maandagochtend) wordt dus voor ons beiden D-Day...als jullie allemaal een beetje duimen voor ons, zal dit wel in orde komen.

Doordat we al een week verloren hebben door het zoeken naar werk en omdat we een volledige maand gaan werken, zullen we sommige Australische plannen moeten opbergen. Financieel gezien zit er echter niets anders op, maar we zien er echt wel naar uit om ons even te integreren in het stadsleven van Brisbane. Bij het zien van de foto's, zullen jullie ons wel begrijpen.

Nieuwjaar in Byron Bay
Mood:  party time!
Topic: 4) Reisverslag
Verschillende mensen hadden ons al getipt over Byron Bay als De Place to Be aan de oostkust. Met grote verwachtingen zijn we dan ook aangekomen in Byron Bay vlak voor Nieuwjaar. Even rijden om te zoeken naar een campingplaats, want velen zijn rond deze periode in en rond de stad volgeboekt. Dat was er aan te merken, want de enige plaats waar we onze tent mochten neerpoten was maar liefst 10$ duurder dan ons vorige zalige hotelleke...En wat voor een camping. Hier werd het voor ons duidelijk dat de vakantieperiode voor de Australische jeugd net begonnen was. Geladen met hun eigen muziekinstallaties (inclusief lichtshows en rook), flessen bier, megatenten, zwembaden, barbecues, zetels, oplaasbare eendjes en alle andere decadente toestanden die je je maar kunt voorstellen. De nacht voor nieuwjaar hebben we niet kunnen slapen, omdat onze tent precies middenin een nachtclub stond. De volgende ochtend wilden we ons geld voor de komende 2 nachten terug om ons een rustiger plekje op te zoeken. Na een korte disccussie met de manager hebben we uiteindelijk 1 nacht teruggekregen. Met het geld in de hand hadden we dan maar besloten onze tent gewoon te verplaatsen achterin de camping (op een rustiger gedeelte), ons stilletjes te houden en het dan toch maar 2 nachten uit te houden ;o).

Nieuwjaar zelf was een echte meevaller en heel apart nu we het tijdens de zomer kunnen vieren. Met een wijntje in de limonadefles (alcohol op straat is sinds dit jaar verboden in Byron Bay) en een pizza als nieuwjaarsmaal zijn we richting strand getrokken waar een massa mensen zich had verzameld. Een plaatselijke bandje, een vuurjongleur en dansende mensen maakten het decor compleet. Vermits we al enkele weken zonder uurwerk rondlopen (wat hier vrij normaal lijkt in een land zonder haast en tijdsbesef, weinig mensen lopen hier met een uurwek rond.), beseften we pas om 5 na 12 dat we het nieuwe jaar in waren gegaan. Spijtig genoeg werd er niet afgeteld en het vuurwerk bleef ook uit, dus dat was een kleine tegenvaller, maar wel apart. De sfeer in het stadje met de gezellige winkels en het bruisende leven, maakt van Byron Bay (de meest oostelijk gelegen plaats in Australie) wel degelijk De Place To Be in deze streek.

Op nieuwjaarsdag hadden we een blitzbezoekje gebracht aan Nimbin, iets buiten Byron Bay. Een dorp dat is overgenomen door de hippies vanaf de jaren '70, maar sindsdien ook in die tijd is blijven steken. De hoofdstraat bestond uit enkele kleurige shops met prullaria en hennepkledij, growshops, museumpje,... Al bij al niet echt een hoogtepunt.

We spenderen nu ons laatste uurtje in Byron Bay. Dan stappen we in ons Betty en dan voert zij ons hopelijk in 1 stuk naar Brisbane. Dit wordt meteen terug de eerste grote stad die we gaan tegenkomen na Sydney. En eerlijk gezegd, na al die surfdorpjes/steden zien we er echt naar uit om weer de stad in te trekken en ook andere dingen te zien dat grote zonnebrillen, stoere machos, surfplanken, teenslippers, truckerspetjes en halflange surfbroeken. We hopen hier enkele weken te verblijven om meteen eens op zoek te gaan naar werk om onze kas te spijzen.

Bedankt voor alle berichten in het gastenboek. Elke keer dat we dit openen, zijn we steeds verrast door de vele respons...super!!!

Voor iedereen een gelukkig 2006 en See You in Brisbane !!!

Chillen in Coffs
Mood:  a-ok
Now Playing: Reggae
Topic: 4) Reisverslag
De miserie van Port Macquarie achterlatend, kwamen we aan in Coffs Harbour (een 400-tal kilometer ten zuiden van Brisbane). Coffs Harbour was een beetje een karakterloze stad, vooral gericht op surfers en mensen die wel van een lawaaierig nachtleven houden. We overnachtten in het Plantation Hotel, waarvoor we een gratis overnachting voor hadden gekregen via een reeds aangekochte voucher. Na de camping en het shitty hostel van de vorige week, waren we in een waar paradijs aangekomen: Voor slechts 20$ (het goedkoopste hostel dat we al waren tegengekomen) een eigen kamer met de ZALIGSTE matrassen ooit, een lounge/bar/restaurant aan het hotel zelf met een serieuze maaltijd voor slechts 6$ en nog maar eens een onverwacht weerzien met Lars en Cathy (wie volgt er nu wie?). Veel meer valt er niet te vertellen, omdat we het hotel bijna niet zijn uitgeweest. Enkel maar om ons retourtje naar het politiekantoor van Port Macquarie te doen (voor het Internationaal Paspoort van Marjolijn op te halen en om allebei een verklaring af te leggen), om een wandeling te maken door het plaatselijke natuurpark (Coffs Creek) en op het strand te liggen. De brochure over de Coffs Creek Walk vermeldde al dat we er "Lizards, Snakes and other fascinating insects" konden bewonderen. Gelukkig geloofde Marjolijn deze beschrijving niet, zodat we ongestoord de wandeling konden beginnen, die nog leuk bleek te zijn ook. Natuurlijk herinnerde Randy Marjolijn er pas op 't einde aan dat de bepaalde beschrijving in de brochure wel degelijk klopte...toch hadden we niets gezien.

Het waren 2 korte, recupererende dagen in Coffs Harbour, waarvan zal blijken dat we ze nodig zullen hebben voor het nieuwjaarsfeestgedruis in Byron Bay.

Port Macquarie...never again!
Mood:  irritated
Now Playing: Madonna
Topic: 4) Reisverslag
Vanaf de eerste moment in Port Macquarie werd het al duidelijk...waar zijn we nu beland??? We dachten ons al op voorhand een YHA-hostel te boeken, omdat we dan "zeker" waren dat we ergens goed gingen belanden tijdens de kerstdagen. Verkeerd gedacht dus. De hostelmanager ontving ons al met een barslecht humeur. Slaapkamer gedeeld met Gunter, een gepensioneerde Duitser die wel de tweelingbroer kon zijn van Sammy van "het Eiland". Lilly, een Italiaanse dame die het nodig vond om 3 keer per dag van kleren te wisselen, Een pseudo-intellectuele Amerikaan die zichzelf de meest interessante man op aarde vond en het dan nog eens nodig vond zijn verhalen op te schrijven en op een zagerige manier te delen met iedereen. Mr. Incognito...een jonge gezette Australier die een hele dag ongemerkt in het hostel rondliep/zat/lag en op een hele dag misschien 2 zinnen zei. De weg naar de frigo vond hij blijbaar wel (waar zijn pintjes stonden)...echt gezellig hoor !?! Verder zaten er in het hostel een groep Canadese meisjes die echt een hele dag gewoon ofwel tv zaten te kijken ofwel aan het bellen of smsen, alsof ze de tijd in Australie op een zo saai mogelijke manier wilden doorbrengen. Ook nog 2 rasechte Hollandse blondjes. Zelfs al hadden we hen in het begin van het gesprek hen er weeral op attent gemaakt dat we Belgisch waren, toch slaagden ze er op een onverklaarbare manier in om ons telkens in het Engels aan te spreken. Blijkbaar moeilijk te onthouden...2 Japanse grieten die op de meest clichematige manier OOOoooohhhhs en AAAaaahhhs uitgalmden bij elke zin die je tegen hen zei..."OOOOooohhh, fwom Belgium jou ah, Aaaaaahhhhh, nice!" En dan nog eens de sfeer in de stad lijkende alsof we in 1 of andere Stephen King-boek waren binnengestapt. Kakkerlakken van 10 cm groot die de stad wel leken over te nemen van het mensenras.

En dit was dan nog maar de eerste avond...

Enkele dagen later hebben we hopelijk onze ergste ervaring meegemaakt van onze hele reis, toen in een nachtclub Marjolijn haar handtas gestolen werd inclusief GSM, portefeuille, horloge, bril, internationaal paspoort, bankkaarten, visa,... Een wilde achtervolging door Randy samen met 2 securityguards als gevolg. Enkele straten verder hadden we 2 van de drie daders kunnen pakken. De handtas hebben we terug, maar buiten de bril zat er weinig meer in. Bankkaarten en visa werden dus meteen geblokkeerd. Een dagje later werden we opgebeld door de politie van Port Macquarie dat een vrouw het internationale paspoort ergens langs de weg had gevonden, en dat we die dus mochten komen ophalen. Alles lijkt dus wel in orde te komen, maar toch maar even 150 euro kwijt plus horloge en gsm. De 2 jongens waren ondertussen ook aangeklaagd en zullen zodus ook voor de rechter verschijnen...boontje komt om zijn loontje.

Coffs Harbour, waar we ondertussen zijn aangekomen, lijkt ons voorlopig iets meer geluk te bieden.



Cheers

Port Stephens - het weerzien met de kust
Mood:  happy
Topic: 4) Reisverslag
We verlieten Blue Mountains na drie dagen, waarna we Nelson Bay (Port Stephens) een bezoekje brachten. Dit kuststadje staat bekend als een dolfijnrijke baai, en we hebben ze gezien! De eerste dag hebben we de ferry genomen richting Tea Gardens, en daar waren ze! Eentje zwom zelfs even mee vooraan de boot, zodat we hem goed konden zien. We hebben er ook een fotoke van, maar spijtig genoeg niet zo duidelijk als in 't echt.

Aangekomen in Tea Gardens kwamen we in een klein gezellig dorpje, waar de huisjes zo uit de typische Amerikaanse films konden komen: witte hekjes, "porches" met schommelstoelen...met een beetje verbeelding kon je de paperboy zo door de straten zien fietsen, terwijl de ochtendmensen hun buurman in kamerjas een "goodmorning" toewensen.

's avonds liepen we door het stadje na een heerlijke pizza gegeten te hebben (na een week op chocopops en bokes te leven was dat echt wel een feestmaal) en wie kwamen we daar tegen: Lars en Cathy. Dan maar ineens gezellig nog wat gedronken en bijgepraat. Na een tijdje kregen we plots gezelschap van enkele zatte Australiers, waarvan er enkele wel een broeksriem konden gebruiken, zodat hun broek niet elke keer afzakte wanneer ze rechtstonden. In 't begin best wel grappig, maar na een tijdje hebben we dan toch maar wijselijk besloten om de tent op te zoeken.

De tweede dag in Port Stephens hebben we een luilekkere dag gehouden in Fingal Bay, een mooi en rustig strandje dat niet mis zou staan op een postkaart. Meteen erna bracht Betty ons naar de volgende bestemming, Port Macquarie, waar we kerst zullen doorbrengen.

Hopelijk kunnen we de site vanaf nu terug een beetje beter bijhouden, want de vorige dagen is dit niet echt gelukt doordat we in rustige dorpjes zaten. We wensen jullie allemaal een fijne kerst toe! Geniet ervan, net zoals wij hier zullen doen, zij het in een iets andere omgeving.

Blue Mountains - Katoomba
Mood:  energetic
Topic: 4) Reisverslag
Na Canberra volgde een zeven uur durende rit naar Blue Mountains National Park (iets ten westen van Sydney), waar we in het dorpje Katoomba besloten te kamperen. Eerste aangename verrasing was het weerzien met Lars en Cathy, het koppel waarmee we de eerste week in Sydney hebben doorgebracht. De volgende morgen vertrokken ze alweer, maar zoals later zal blijken, zullen we ze al gauw weer terug tegenkomen.

Camping the Flying Fox (= de vleermuis) bleek een goede keuze te zijn. Voor een goedkoop tarief kregen we een klein, gezellige camping met keuken, zithoek en terrasje met kampvuur. Vandaaruit hebben we de eerste dag onze eerste serieuze wandeltocht aangevangen door het Nationaal Park (we schatten zo'n 15km). Het park zelf bestond uit vele inheemse planten en bomen, watervallen, maar het uitzicht van bovenaf over het hele park was nog het meest adembenemend. Na enkele kilometers stappen schud je de toeristen al gauw van je af, zodat we rustig konden genieten. Hopelijk kunnen we binnenkort de foto's op de site zetten, zodat jullie het zelf ook allemaal een beetje kunnen bewonderen.

Verder hebben we ook nog een mooie autotocht gemaakt (met weidse uitzichten) tot aan Jenolan Caves: 1 van de grootste kalksteengrotten van Australie. Een tweede minitochtje door de Blue Mountains leidde ons tot aan de Wentworth Falls, die spijtig genoeg niet veel stroomden door het zomerseizoen. Het tochtje werd afgebroken nadat Randy een slang had zien voorbijkruipen en deze ervaring natuurlijk wou delen met Marjolijn...deze kon er niet mee lachen!!!

Canberra bis
Mood:  lazy
Now Playing: the killers
Topic: 4) Reisverslag
Na een lange tussenpose volgt dan nu het vervolg van ons Canberra-verslag. Zoals in de vorige post geschreven, bleek dit niet echt onze gelukstad te zijn: kwaaltje van marjolijn, zonneslag voor randy, parkeerboete van 70$ (die we niet gaan betalen, hehe), de boxen van de auto bleken ineens te kraken van zodra we de iPod er op aansluiten...het hostel zelf daarentegen was op en top in orde. Lekker rustige omgeving, weinig volk, gezellige tv-hoek en terras, grote keuken, tkon nie beter. We hebben daar ook ne gezellige, toffe Duitser ontmoet, Lars, die ons meteen enkele adreskes heeft gegeven van goedkope hostels. Misschien komen we hem nog tegen in Melbourne (op het einde van onze Australische trektocht), waar we samen met hem misschien een huisje kunnen delen.

Canberra zelf is, zoals gezegd, vrij rustig. In een namiddagje hadden we alle interessante bezienswaardigheden al ontdekt, met als hoogtepunt het majestueuze Parlement dat in 1 rechte lijn lag met het oude Parlement, de Anzac Parade en het War Memorial. Toch wel de moeite, in een stad die voor de rest enkel maar witte, sobere ambtshuizen te bieden heeft.

We hebben in Canberra wel nog beslist om een extra snoepreisje te boeken naar...Fiji! We hadden gehoord dat de vliegtuigticketten naar daar vrij goedkoop waren, dus hebben we ineens onze ticketten vastgelegd Melbourne (Oz) - Christchurch (Nieuw-Zeeland) - Nadi (Fiji) - Sydney (Oz). We zullen dus ook acht daagjes het paradijs van Fiji opzoeken, nu we hier toch zijn ;)

Canberra
Mood:  don't ask
Topic: 4) Reisverslag
Ondertussen zijn we gearriveerd in Canberra. Bij het verlaten van Sydney, hebben we meteen ook ons geluk verloren. De zon heeft bij Marjolijn - zoals we al gewend zijn - weer genadeloos toegeslagen. Gevolg: eerstegraads brandwonden aan de voetjes. Hierdoor zullen we ons verblijf in Canberra een dagje moeten verlengen. Nu Marjolijns voeten weer aan het herstellen zijn, heeft nu Randy te kampen met een of andere reisziekte, tot dusver onbekend. Vorige avond voor het slapengaan nog even overgegeven; deel twee volgde deze ochtend. We wachten nog een dagje af, maar voorlopig lijken we allebei morgen vertrekkensklaar te zijn om Blue Mountains National Park te bezoeken.

Alles is hier dus rustig, net als Canberra zelf. De hoofdstad telt slechts 350.000 inwoners, maar je vraagt je af waar zelfs die zich schuilhouden. We kunnen dit postje niet langer maken aangezien de bib gaat sluiten (het licht gaat hier al uit), maar later ongetwijfeld meer.

Cheers

Feeling Hippie today
Mood:  a-ok
Topic: 4) Reisverslag
Goed...op algemeen verzoek beginnen we deze topic met de rellen in Sydney. Enkele dagen geleden zouden de eerste rellen zijn uitgebroken in Cronulla, een deelgemeente van Sydney (1 uurtje rijden van de hoofdstad). Groepen Australische locals zouden hebben afgesproken om samen te komen en aanvallen te plegen op willekeurige slachtoffers van Midden-Oosterse origine (het zou vooral gericht zijn op Libanezen). De avond daarna gebeurde natuurlijk de payback in omgekeerde richting. Wij zitten gelukkig in het centrum van Sydney(en de stad is enorm groot!) en hebben niets van deze feiten gemerkt, so no worries ;o). Het nieuws is wel het gespreksonderwerp op straat en iedereen is echt beschaamd dat deze incidenten in een land als Australie plaatsvinden, waar verdraagzaamheid naar andere culturen net hoog in het vaandel gedragen wordt. Als Belg in Sydney kunnen wij gerust melden dat de Belgen een lesje kunnen leren van de Australische mentaliteit tegenover vreemde nationaliteiten en de integratie van buitenlanders in dit land (alhoewel het natuurlijk makkelijk praten is als je land bijna geen werkloosheid kent, maar 2x zoveel inwoners telt als Belgie, maar wel god weet hoeveel hoeveel meer ruimte...think about that!).De berichten en beelden in de krant zijn inderdaad schokkend en er lijkt nog niet direct een einde aan te komen. Wederom gaat het hier weer over een kleine minderheid die de reputatie verpest voor de overgrote meerderheid. Wij hebben gelukkig zonder zorgen ons ding kunnen doen met dezelfde happy faces en omgevingen als toen we aangekomen waren.

Happy en Hippie mensen zelfs. Een dame op het vliegtuig had ons reeds getipt over het Peats Ridge Festival. Haha...lekker lachen! Stralende zon, aparte mensen, een mooie vallei, workshops, lachende gezichten, wereldmuziek in allerlei aparte genres, echt geweldig! Een goa'tje op tijd en stond kon meneer Randy in Belgie ook wel apprecieren, maar de sfeer hier in Australie is toch met niets te vergelijken. Lekker mensen en taferelen bekijken in een uitzonderlijke omgeving. Foto's zijn te bekijken via volgende link:


Verder hebben we een havencruise door de haven van Sydney gedaan, waar we uiteindelijk nog een wandeling hebben gedaan door de Taronga Zoo. 's avonds wachtte ons in de Gaelic Club een schitterend concert van Sons and Daughters. In Sydney Centrum tegen valavond hadden we nog een wandeling door de Botanische Tuinen gedaan. Honderden vleermuizen bevolkten de tropische en inheemse bomen. Met de skyscrapers van Sydney vlakbij zorgde dit voor een surreel zicht...soms zeggen foto's veel meer dan woorden (en in dit geval kan een foto ook de werkelijkheid nog niet weergeven) kijk daarom maar eens naar onze fotoselectie van Sydney, die nu aangevuld is met extra foto's:

Vandaag hebben we nog een dagje surfles gekregen...Surfs Up Dude !!!

Morgen is het zover, dan nemen we afscheid van onze kamergenoten Lars en Cathy, en gaan we met Betty op stap (ja hoor...het is dus Betty geworden). Ook zeggen we Sydney vaarwel, maar kijken eigenlijk al uit naar de dag dat we hier terug moeten zijn voor onze vlucht naar Maleisie...nog zoveel dingen die we hier nog willen zien! Het geluk lacht ons nog steeds verdacht veel toe, nadat we van een Canadese hostelbewoonster haar volledige voedselvoorraad inclusief stapschoenen voor Marjolijn hebben gekregen. Het mindere nieuws is dat Marjolijn vanavond met een zonneslag vroeger in bed is gekropen en dus niet mee in deze topic kan delen, en dat ik nog een beetje sukkel met mijn pijnlijke rechtervoet, wanneer ik mijn steunzolen niet kan dragen op het strand...ach ja. Ons hoor je niet klagen hehe...

See you in Canberra or the Blue Mountains !

Feeling Happy Today
Mood:  vegas lucky
Now Playing: Vooral Gwen Stefani...spijtig genoeg.
Topic: 4) Reisverslag
Na een zoektocht van anderhalve dag zijn we er in geslaagd een auto te bemachtigen. Even dachten we dat het allemaal wat moeilijker ging verlopen dan verwacht. Carmarkets werden ons afgeraden. Een toer langs de noticeboards van de hostels gaf ook weinig resultaat. Onze plannen om Sydney na een week te verlaten leken even in het water te vallen.
Gelukkig kwam daar Harke (Harkuh voor de vrienden !) - een typisch voorbeeld van de gezellige, solo-reizende, ietwat sociaal gestoorde doch behulpzame hostelganger. Hij tipte ons over de website www.autotrader.com.au, wat ons algauw leidde naar een autodealer in 1 van de buitenwijken van Sydney. Daar stond ze dan...de auto die ons hopelijk zonder kleerscheuren door Australie zal voeren. Een witte Holden Berlina stationwagen van 1988 voor slechts $ 1545 (zo'n 900 Euro...). Het enige wat de wagen nog ontbreekt is een passende naam: Betty, Sydney of Josephine...we laten aan Harke de eer om de naam te kiezen. Wij zijn benieuwd.

Nog eventjes genieten van de tijd dat ons nog rest in Sydney. Nog zo veel te zien, zo veel te beleven. Het backpackersleven bevalt ons voorlopig ook nog altijd perfect. Je wordt 's morgens voor je de douche in stapt al door 3 verschillende mensen begroet en alles wat geregeld dient te worden verloopt met het spreekwoordelijke "No Worries, Mate". Eergisteren bijvoorbeeld nog de Medical Centre binnegestapt met een pijnlijke voet (Randy). Een half uur later terug buitengestapt met steunzolen, wonderzalf en opgelost probleem. Efficientie op en top!

We blijven nog tot donderdag in Sydney. Daarna pikken we onze Holden op buiten de stad (zodat we de linksrijdende drukte al niet meteen moeten trotseren) en begint de echte trektocht. Eerste stop waarschijnlijk Canberra (Jaja...we weten het...de hoofdstad van Australie...), daarna Blue Mountains National Park.

Tot dan!

Geniet ondertussen maar van onze voorlopige Sydney-foto's:


M&R

Jetlag...wat is dat?
Mood:  special
Topic: 4) Reisverslag
Hi G'day mates!

Zo, hier volgt onze eerste mail van ons reisverslag. Zoals onze mamsen reeds in het gastenboek hebben vermeld, verliep het afscheid vrij 'stilletjes'. De steun die we echter toen hebben gekregen (nu ook), was natuurlijk super.

De vlucht naar hier was tergend lang: eerst twee uurtjes richting Vienna en vervolgens een zenuwslopende elf uur naar Kuala Lumpur. Onze toffe Maleisische buurman heeft ons bezig gehouden met een concerto van fluim- en rochelgeluiden. Na Kuala Lumpur volgde dan een vlucht van acht uur naar Sydney. De nacht daarvoor hadden we ook amper geslapen tel daarbij dat het op het vliegtuig ook quasi onmogelijk was, dan kan je je wel inbeelden hoe vermoeiend het was.

De aankomst in Sydney maakte dit alles dan weer meer dan waard. Het zicht op de stad vanuit de lucht, met the Opera House, de haven en de skyscrapers, was adembenemend mooi. Vertrekken vanuit het koude Belgium en aankomen in het warme Australia beviel ons uitermate wel. We werden meteen opgepikt en met onze medereizigers naar de Wood Duck inn gebracht.

We delen onze kamer met Cathy en Lars, een Nederlands koppel ook aangekomen met Australian Backpackers. Hiermee hebben we dan ook een avondlijke verkenningstocht gemaakt en vandaag al de belangrijke paperassen geregeld (tax file number, bankrekening openen, visa regelen,...). Dit verliep allemaal smooth.

Sydney is echt supercool!Het contrast tussen de geweldige skyscrapers en het vele groen in de stad is oogverbluffend. Hyde Parc is zo'n groene oase in het midden van de stad, met futuristische bomen (remember Rivendel in Lord of the Rings) en een levensgroot schaakbord om te tijd te doden.

Vanavond nog een lekker pintje drinken/shake'ske zetten/babbeltje slaan met medebackpackers in de World Bar. De agenda voor de komende dagen is ook reeds goed gevuld met een havencruise, Flower Power festivalleke, een niet te versmaden concert van a Scottish band Sons and Daughters, kaas- en wijnavond en BBQ op het dakterras van onze hostel. Tussendoor dan natuurlijk eens lekker relaxen op het strand.

Het leven in Sydney is superchill. Mensen zijn vriendelijk en alles gebeurt in een ongedwongen sfeer. Echt iets voor ons dus ;)

Foto's volgen nog, we wish you a very fond goodbye!

Laatste week voor t vertrek
Mood:  lazy
Now Playing: Interpol - PDA
Topic: 3) Voor het vertrek
Nog een weekske voor we 't vliegtuig instappen richting Oz, en we zijn er helemaal klaar voor. De laatste administratieve rompslomp is geregeld, op de iPod worden de laatste liedjes gedownload en de rugzak staat klaar om ingepakt te worden. En vorig weekend was er natuurlijk het langverwachte afscheidsfeestje! Met een klik op de link hieronder kunnen jullie een selectie van foto's bewonderen:

Afscheidsfeestje 19-11-2005

Hopelijk vonden jullie het een beetje leuk, wij in ieder geval wel!

Nog 1 maand...
Mood:  a-ok
Topic: 3) Voor het vertrek
Nog welgeteld 1 maandje rest er ons...dan vraagt een mens zich af: hoe voelt dat nu, nu het vertrek zo dichtbij komt? Hmmm, om eerlijk te zijn, we kunnen niet wachten om te vertrekken. Nu alle grote verplichtingen zijn volbracht om het vertrek in orde te brengen, nu we ook mentaal de knop allebei hebben kunnen omdraaien, nu we alle mogelijke routes en keuzes al aan het overwegen zijn (alsof we reeds ter plaatse zijn), nu rest er ons enkel maar...wachten!!!

Maja...natuurlijk proberen we de wachtperiode te vullen met leuke dingen te doen. Zoals gisteren...een leuke namiddag gevuld met foto's te laten trekken in park Vordenstein in Schoten, nadat we hadden ontdekt dat de nieuwste foto's die we van ons tezamen hadden, nog dateerden van de tijd dat "digitale fotografie" nog in de woordenboek opgezocht moest worden, Dancing Castel nog ok was en het groen achter onze oren, nog groener was. Danny (www.dannyvanroost.tk) heeft ons met alle plezier uit de nood geholpen en ons een toffe namiddag bezorgd. De resultaten mogen gezien worden:
Fotoshoot Vordenstein

Een komende leuke activiteit wordt ons superdeluxe, megafantastische afscheidsdrink/-fuif ;o). Alle familie en vrienden zijn uitgenodigd op zaterdag 19 november in zaal Elshout/Don Bosco, Fortbaan 77 te Schoten (vlakbij Brasschaat Park). Inkom EN Drank zijn gratis (heel belangrijk!). Er zal wel een sponsorbus aanwezig zijn, waar iedereen ons naar alle vrijheid wat kan sponsoren. Graag nog een berichtje (Randy:0498/07.66.28, Marjolijn:0478/74.00.94).

Afscheidsfeestje De Nekker
Mood:  on fire
Topic: 3) Voor het vertrek
De foto's van het afscheidsfeestje staan zoals beloofd op de site: Afscheidsfeestje De Nekker (14/10/2005) .

Bedankt aan degene die gekomen zijn en bijgelegd hebben voor een supertoffe cadeau. Zo'n bon van den AS Adventure komt zeker goed van pas !

Bedankt voor de toffe jaren en de leuke herinneringen. Die zal ik nooit vergeten...

Randy

Fauna en Flora
Mood:  happy
Now Playing: Skazi & GMS
Topic: 3) Voor het vertrek
Jeej...nog 2 maandjes en 't is zo ver. Alles verloopt nog redelijk vlotjes volgens plan (hmmm...alsof we echt een plan hebben ;o)). We hebben ons in ieder geval al goed ge?nformeerd over de plaatselijke fauna en flora:

"...Als een haai kleiner wordende cirkels rond een zwemmer gaat maken, zal hij tot de aanval overgaan. Zwem weg met krachtige slagen, anders denkt de haai, dat je een gewonde vis bent. Mocht de haai aanvallen probeer dan met je benen op zijn snuit te trappen. Als je toch gegrepen wordt probeer de ogen te raken, meerdere mensen zijn zo met succes ontsnapt..."

"...Van alle giftige slangen in de wereld zitten de giftigste in Australi?. Er zijn er ook veel.
Je zult er als je door de bossen gaat lopen met een beetje mazzel een zien maar hij zal altijd voor je vluchten.
Slangen zullen in principe nooit de confrontatie aangaan tenzij je erop stapt of ze gaat provoceren. Laat ze dus met rust..."

"...Over krokodillen valt een hoop te zeggen. Je ziet er tientallen documentaires over op Discovery Channel en iedereen is vol van ontzag. Dit is in mijn ogen het enige dier waar je echt bang voor moet zijn in Australi? omdat deze actief op jou zal jagen. Dit beest is, af en toe samen met een enkele haaiensoort, ook uit op jouw vlees..."

Gelukkig kunnen we nog genieten van een ongevaarlijk, schattig koala'tje:

"...Ook de koala ziet er zo schattig uit. Dat is ie ook maar ook dit beest heeft scherpe klauwen en kan je openhalen. Sommige beestjes zijn dragen van chlamidya. Dus gewoon genieten van het kijken, laat ze lekker met rust. Een koala optillen zoals in een dierentuin doe je de koala geen lol mee..."

Enkele data die jullie vooral in het oog moeten houden:

zaterdag 19 november: Ons afscheidsfeestje voor familie en vrienden !!! Deze zal doorgaan in een zaaltje regio Schoten/Brasschaat. Verder info hierover volgt later nog, maar hou in ieder geval deze datum al maar vrij!

zondag 4 december: De vertrekdatum...Jawel hoor, de vlucht is bevestigd. Vertrekken om 7u15 in Schiphol, Amsterdam en via Wenen rechtstreeks naar Sydney.

Volgende week gaan we onze verzekering nog in orde brengen (zie boven ;o) en moeten we nog een bezoekje brengen aan de dokter om bloed te laten nemen en ons te laten inenten. De grote verplichtingen zullen dan grotendeels voldaan zijn en moeten we enkel nog de kleine praktische dingen regelen en kopen.

Verder mogen wij ook met trots onze sponsor voorstellen van ons gezellig webstekje. Onze gulle weldoenster luistert naar de naam Roxanne. Zij is/wordt 4 jaar, maar vastbesloten om ons op deze manier te helpen, zodat zij ook zelf haar steentje mag bijdragen...Kleine deugniet, dank je wel en gelukkige verjaardag !!!

'T komt dichterbij...